8.2.2 Kamerverhuurbeleid
Verhuurders voegen vooral in de populaire wijken en in de binnenstad kamerverhuur toe. Op verschillende plekken leidt dit tot een verstoring van het evenwicht en minder woonkwaliteit, zowel voor omwonenden als de huurders zelf. Om dit te voorkomen moeten we ingrijpen wanneer het ergens mis dreigt te gaan. Daarom kiezen we per situatie voor maatwerk. Ook beperken we de toevoeging van extra kamers en kleine zelfstandige appartementen aan de particuliere woningvoorraad op plekken waar het woonklimaat en de leefbaarheid onder druk staan. We volgen de effecten van dit nieuwe beleid goed om te voorkomen dat het aanbod aan kamers teveel afneemt.
Prestatie indicatoren
Met de onderstaande indicatoren is de voortgang van dit beleidsveld in 2016 gemeten. Als er geen gegevens beschikbaar zijn/of één maal per twee jaar gemeten worden staat er een streepje.
Indicator (en) | Behaald 2015 | Beoogd 2016 | Behaald |
|---|---|---|---|
Aantal verstrekte onttrekkings-vergunningen | 69 | <50 | 36 |
Wachttijd voor onzelfstandige kamer | 2 weken | - | |
Wachttijd voor zelfstandige kamer | 3 maanden | - |
Wat wilden we bereiken in 2016?
We wilden bereiken dat er minder kleine onzelfstandige kamers worden toegevoegd, in ieder geval in de wijken die qua leefbaarheid al onder druk staan. Daarnaast wilden we voorkomen dat er nog meer kleine zelfstandige eenheden worden toegevoegd in de bestaande woningvoorraad.
Wat hebben we hiervoor gedaan in 2016?
Om de toename van kamerverhuur te beperken hebben we al eerder met de woonvisie vastgelegd dat we een omgevingstoets gaan uitvoeren voor nieuwe kamerverhuur. Om de toename van meer kleinere zelfstandige eenheden tegen te gaan is in juni 2016 het voorbereidingsbesluit Herziening Bestemmingsregels Wonen vastgesteld en later in december het ontwerpbestemmingsplan. Dit bestemmingsplan Herziening regels Wonen moet voorkomen dat in de binnenstad en de schilwijken nog ongewenste ontwikkelingen plaatsvinden zoals het optoppen van woningen en het bebouwen van tuinen en binnenterreinen. Tevens wordt met het bestemmingsplan nieuwe kamerverhuur voor de binnenstad en de schilwijken uitgesloten. Nieuwe appartementen moeten in principe een minimale maat van 50m2 hebben. Ook is het niet meer mogelijk om bestaande kamerverhuurpanden te intensiveren door meer kamers toe te voegen.
Conclusie
Met de invoering van de omgevingstoets hebben we meer sturing gekregen over waar nog wel en waar geen kamerverhuur meer kan worden toegevoegd. Door vaststelling van het ontwerpbestemmingsplan Herziening Bestemmingsregels Wonen kunnen we daarnaast voor grote delen van de stad ook ongewenste ontwikkelingen zoals woningsplitsingen, optoppingen, bebouwen van achtertuinen en binnenterreinen en de intensivering van bestaande kamerverhuur tegengaan.